Drewno posuszowe pochodzi z drzew, które uschły jeszcze przed wycinką. Zastanówmy się, czy opał posuszowy nadaje się do kominka.
Nie zawsze jednak tak jest. W niektórych przypadkach posusz może zawierać naprawdę sporo wody, zwłaszcza w części odziomkowej (najbliżej ziemi). Jest to zależne od wieku posuszu, gatunku drewna, pory roku, konfiguracji terenu. Prawdą jednak jest, że woda zawarta w drewnie posuszowym szybciej się ulatnia i opał taki sezonuje się w krótszym czasie.
Generalnie można przyjąć, że im starszy posusz, tym gorsza jakość, większa zawartość zgnilizny, występowanie owadów itd. Stary posusz można rozpoznać po odpadającej korze, występowaniu zabarwień drewna, zgnilizn i chodników owadzich; z takiego drewna mocno się sypie. Niektóre gatunki mogą dłużej stać po uschnięciu i są bardziej odporne (np. dąb, robinia, wiąz). Inne znowu gatunki bardzo szybko po uschnięciu zaczynają próchnieć, są to gatunki o drewnie niezabarwionym, mi.in. brzoza, grab, buk i inne.
Drewno takie z powodu występowania zgnilizny, chodników owadzich i trocin nie za bardzo się sprawdza do palenia w kominku, który często jest usytuowany gdzieś w centralnym miejscu naszego domu, np. w salonie lub sypialni. Nie chodzi też tylko o względy estetyczne, gdyż występowanie zgnilizny poważnie obniża wartość opałową drewna. Opał taki bardziej się nadaje do palenia w piecu centralnego ogrzewania niż w kominku.
Niektóre drzewa usychają w specyficznych warunkach, gdzie kora zasklepia się i nie odpada, a drewno nie jest zasiedlone przez owady (lub w minimalnym stopniu). Aby jednak zakup takiego drewna był trafiony, należy bezwzględnie dokonać bardzo dokładnych oględzin takiego drewna przed zakupem.
Źródło: www.kominkowe.info - Drewno kominkowe w teorii i praktyce